Grootste zwakke punt: bij calamiteiten als de kernramp in Japan een jaar geleden, staat de ambassade ineens met de mond vol tanden. En op posten in Europa is de dienstverlening een stuk minder dan in Azië.
Dat is althans het beeld dat naar voren komt in een steekproef van een groep Nederlanders in het buitenland op netwerksite LinkedIn. Representatief? Toch wel; de groep heeft 6.000 leden die wonen en werken van Nieuw-Zeeland tot Chili en van Canada tot Japan.
Over de dienstverlening van ambassades wordt heel wat afgeklaagd. Vooral het irritante bureaucratische gedoe bij het verlengen van een paspoort of een rijbewijs is Nederlanders in het buitenland een doorn in het oog. De expats in het LinkedIn-onderzoek hebben daar ook wel zo hun negatieve ervaringen mee, maar ze hebben toch vooral positieve verhalen.
Menselijk en professioneel Azië
‘Niets dan goede ervaringen hier in Singapore met de ambassade, en in Australië (Melbourne) met het Nederlandse consulaat’, schrijft Willem Toren. ‘Niet de fraaiste behuizing, maar alert, vriendelijk en behulpzaam. Wat wil je nog meer?’ Ook bij andere expats komt Azië er goed af: ‘Het consulaat hier in Hong Kong is perfect! Klantvriendelijk, sterk gevoel voor de menselijke kant en professioneel tegelijkertijd.’
‘In zowel Ho Chi Minh City (consulaat) als Hanoi (ambassade) is de mindset ‘serving the Dutch’! Niets te klagen dus, hier in Vietnam.’
Jan Smolders is op het consulaat in Shanghai wel eens ‘niet to the point behandeld door hun Chinees personeel daar, maar toen ik daarover belde en een Nederlandse medewerkster aan de lijn kreeg, werd alles stante pede in orde gebracht. Enige valse nootje: ik heb me ooit eens opgegeven voor informatieverstrekking per e-mail, maar het formulier is op een of andere manier tussen wal en schip geraakt.’ En ook uit oorden als Astana, Dubai en Pretoria komen overwegend positieve geluiden.
Tsunami
Expats in Japan hebben de dienstverlening na de aardbeving in Japan vorig jaar als minder ervaren: ‘De adviezen waren mosterd na de maaltijd en kwamen paniekerig over. Ook meldde de ambassade in de Nederlandse pers dat ze van alles en nog wat gedaan hadden. Dat kwam niet helemaal overeen met de werkelijkheid en was volgens mij alleen bedoeld om een goede indruk te wekken.’
Ronald Prins noemt de berichtgeving verwarrend: ‘Toen Fukushima een echt probleem was geworden, heeft de ambassade mij niet geïnformeerd, en moest ik via de website vernemen dat ik eventueel jodiumpillen kon laten toesturen. Dat vond ik wel vreemd.’
Alle tijden
Slechte informatieverstrekking bij rampen is iets van alle tijden, als we Robin Lock mogen geloven: ‘In 1990 zat ik in het epicentrum van een aardbeving op de Filipijnen, maar geen woord van onze ambassade. Toen ik hulp vroeg om te helpen met een visum voor Taiwan en wat geld voor een overnachting, wilde de ambassade niets doen. In 2004 zaten we in de tsunami en daar vroeg de Engelse ambassade of alles goed was en of ze konden helpen, ruim twee dagen voordat de Nederlandse ambassade iets van zich liet horen.’
Westerse wereld
Het algemene beeld is dat de ambassades en consulaten in ‘niet-westerse’ landen als Pakistan en Saudi-Arabië het duidelijk winnen van de missies in westerse steden als Wellington en Londen. De Britse hoofdstad wordt vaak ervaren als inflexibel en onvriendelijk.’
Een nu in Saudi-Arabië actieve expat geeft een voorbeeld: ‘Door het niet doorgeven van essentiële informatie bij het aangeven van onze dochter, geboren in Londen, zou ze daar vele jaren later nog problemen mee kunnen krijgen. Ze stond namelijk niet centraal ingeschreven in Den Haag. Het consulaat in Pakistan maakte ons daar juist op attent bij de geboorte van onze zoon en heeft heel de boel ook voor onze dochter weer in orde gemaakt!’
English please!
Een expat in Groot-Brittannië vertelt over het Nederlandse consulaat in Birmingham: ‘Dat heeft een vader en zoon achter de balie werken. Geen van beiden spreekt Nederlands en ook de andere personeelsleden niet. Als mensen daar voor het eerst komen, wordt hen chagrijnig toegesnauwd dat ze Engels moeten spreken!’
In Bern ‘zitten de mensen als zielige hoopjes in een stoel te wachten om afgesnauwd te worden en doorgestuurd met een goed excuus waarom het niet kan.’ Het bekritiseerde Bern heeft overigens net een nieuwe ambassadeur, schrijven expats daar. Even afwachten dus hoe dat uitpakt.
Tot slot nog een tip van Ronald Prins: ‘Ambassades hebben vaak een activiteit met Sinterklaas en/of Kerst of contacten met businessclubs. Ga er eens heen, ontmoet een paar van de diplomaten, als je dan problemen hebt aan de balie, kun je even een naam laten vallen. Geloof me, doet wonderen.’
Bron: Marnix Quee – Radio Nederland Wereldomroep
Disclaimer: De bovenstaande tekst is met zorg samengesteld. Toch kunnen wij niet uitsluiten dat er fouten in staan of dat er inmiddels wijzigingen hebben plaatsgevonden (kijk daarom ook naar de datum van het artikel). Er kunnen aan de tekst/premies dan ook geen rechten worden ontleend, die vooral een globaal informerende functie heeft. Wij verzoeken je bij twijfel/vragen altijd eerst contact met ons op te nemen. Daarnaast wijzen wij jou er op dat de algemene voorwaarden en de productvoorwaarden van de verzekeraar bepalend zijn voor vergoedingen en eventuele uitsluitingen. Wij vragen je dan ook om voor dat je een verzekering afsluit eerst de verzekeringsvoorwaarden te lezen. Lees na het afsluiten van de verzekering ook altijd de polis goed door, zodat je kan zien waar je exact voor verzekerd bent en hoe hoog de verzekerde bedragen zijn.
